Edinburgh

11 november 2016

Heerlijk uitgerust en de reis ging vervolgens richting Edinburgh. We reden naar een parkeerplaats buiten de stad waar we vervolgens een enkeltje van 1,60 pond kochten voor de bus richting het centrum. Na een half uur gezeten te hebben zijn we uitgestapt dichtbij het reuzenrad en zijn we te voet verder gegaan richting onze tour. Om 12:15 uur hadden we een ondergrondse tour in Edinburgh. Een geweldige gids liet ons zien hoe Edinburgh vroeger was opgebouwd en hoe de mensen die de pest hadden leefden in de ondergrondse gangen. Heel duidelijk was het klasse verschil te zien in de stad. Was je rijk dan leefde je bovenaan en hoe armer je was hoe lager je in het huis woonde en ook vaak met heel veel mensen in kleine kamertjes. Een indrukwekkende tour en zeker een aanrader mocht je een keer in Edinburgh komen. Na de tour gezellig gegeten in een oud bruin Schots café/restaurant waar we allebei een heerlijk sandwich hebben genomen. Na de lunch zijn we richting het prachtige kasteel gelopen en hebben een aantal foto's genomen. We besloten om niet naar binnen te gaan gezien de tijd wanneer de winkels gingen sluiten. Na het kasteel zijn we naar de hoofdstraat gelopen om wat te shoppen en overal waar je keek zag je bolvormige taxi en dubbeldekkers rijden. Na een middag flink gewinkeld namen we de bus weer terug naar de parkeerplaats om onze wagen weer op te halen. We hadden nog een stukje in het donker te rijden naar Kinross waar we die dag zouden overnachten. Bij aankomst zijn we direct gaan eten, lekker gegeten en toen een flinke marathon kaarten (duizenden) gespeeld in de bar waar een voetbal wedstrijd Engeland - Schotland bezig was. De uitkomst van ons spelletje was 1-1 na ruim drie uur kaarten. Sonja wilde die avond nog even lekker onder de douche, Douche.... een straaltje water waar je dikke teen nat van werd en niet veel meer. Naar de receptie gelopen om 00:30 uur waar een stressvolle Andrey zat die net te horen had gekregen dat een vrouw was gevallen en een arm had gebroken. Zo stressvol dat hij niet wist waar hij moest beginnen. Help ik de vrouw die net was gevallen en bel ik een ambulance of help ik de man die aan mijn balie staat en zeurt over een straaltje water die net zijn dikke teen bedekte... Na een aantal seconde heb ik de keuze maar voor hem gemaakt en konden wij nog wel even wachten. Na zenuwachtig rond te lopen kregen we na een half uur een sleutel van een andere kamer zodat we normaal konden douchen maar helaas, de andere kamer was niet veel beter. We zijn nog naar een derde kamer gegaan waar een kingsize bed instond en waren onderhand al weer ruim een uur verder maar helaas weer geen water. We hadden het nu wel gehad met verhuizen en gezien de gelaatsuitdrukking (huilen) op Andrey's gezicht zou het er niet beter op worden en lieten we het erbij en gingen we naar bed.